Przejdź do głównej zawartości

Co nieco o miodzie

Od dawna przymierzam się do zrobienia własnego miodu pitnego. W końcu zdobyłem odpowiednie drożdże, a w ostatni weekend przywiozłem kilka słoików miodu z biłgorajskiej pasieki.


Sprzedający twierdził, że na miód pitny w sam raz będzie miód wielokwiatowy :) Faktycznie jest bardzo słodki. Do tego wzięliśmy jeszcze miód lipowy i gryczany bo dobrze wpływają na zdrowie i odporność organizmu. Gratisowo dostaliśmy jeszcze słoik miodu w postaci skrystalizowanej, idealnie nadającej się do smarowania np. na pieczywie.


Tyle rodzajów, tyle informacji, że postanowiłem poszperać i dowiedzieć się jak to jest z tym miodem.


Pierwsza ciekawostka to to, że w postaci płynnej miód nazywany jest patoką, a w skrystalizowanej krupcem. W przepisach na miód pitny widziałem te nazwy, ale nie wiedziałem co one oznaczają.


Wszędzie mówi się o zdrowotnym działaniu miodu, o tym iż hamuje on rozwój drobnoustrojów. Okazuje się, że te własności miód zawdzięcza wielu różnym składnikom, ale najważniejszym z nich jest oksydaza glukozy. Własności te wzmacniają się, gdy rozpuścimy nasz miód w letniej wodzie. Wtedy też wydziela się nadtlenek wodoru (woda utleniona), który ma działanie antybiotyczne.


I tu kolejna ważna rzecz. Woda musi być letnia, poniżej 40 stopni Celsjusza. Wyższa temperatura niszczy w miodzie składniki, które są najcenniejsze dla naszych organizmów.


Należy więc zapomnieć o słodzeniu herbaty miodem chyba, że jest ona już ostudzona :)

Co ciekawe miód działa pozytywnie na wiele dolegliwości. Na choroby górnych dróg oddechowych najlepiej stosować miód lipowy.


Na nadciśnienie, miażdżycę, choroby serca i nerek zalecany jest miód gryczany.


Zaś do leczenia alergii najlepszy jest miód wielokwiatowy, gdyż zawiera on w sobie pyłki wielu roślin. Dawkowane w małych ilościach przyzwyczajają nasz organizm do siebie.



Oprócz tego miód jest dobry na wrzody żołądka i różnego typu rany. Powszechnie stosowany jest jako zamiennik dla pomadek ochronnych do ust.


Jeżeli kogoś zainteresował temat odsyłam do literatury :) Ciekawie wygląda książka pod tytułem "Produkty pszczół w terapii - Zagadnienia wybrane".

Jak pisałem na początku ja z chęcią będę spożywał miód w innej postaci, w postaci miodu pitnego. Szkoda tylko, że trzeba na niego czekać tak długo.  Może przygotuję tu fotorelację z przygotowywania tego zacnego trunku.

Komentarze

  1. Doceniali wartość pszczelej słodyczy przodkowie, nam też nie jest obca. Tylko, że coraz trudniej o miód ten, który doceniali dziadowie. To, co serwują w sprzedaży detalicznej, nadaje się na odciski-namiastka pomady. ,,Prywatny'' wyrób jest rzadkością nieosiągalną.
    Co wobec tego robić, by nie smakować miodu tylko z opisu i wspomnień?

    OdpowiedzUsuń
  2. Trzeba szukać małych pasiek na terenach "ekologicznych". Powszechnie nazywa się "Polską B" :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Potwierdzam skuteczność miodu jako zamiennika pomadki do ust :)

    OdpowiedzUsuń
  4. W naszym kraju pszczelarze trzymają na stałe i przewożą swoje pasieki na terenach ekologicznych (nie musi to być Polska B). Wbrew temu co nam się wydaje obecnie miód kupiony w sklepie lub na licencjonowanym stoisku jest pewniejszy niż z targowiska.
    Najgłupsze co można zrobić z miodem to przerobić go na pitny (doskonałe zdrowe cukry przerabiamy na szkodliwy dla organizmu alkohol). Jedyny pozytywny skutek alkoholu dla organizmu (wyłącznie w bardzo małych dawkach) to podniesienie ciśnienia krwi jeżeli ktoś ma n.p. kłopoty z sercem (określonego rodzaju)lub duże niedociśnienie.
    Gdy chcemy stosować miód w kłopotach gastrycznych (lub u bardzo małych dzieci) koniecznie trzeba go rozpuścić w wodzie, faktycznie poniżej 40 st. i pozostawić na co najmniej 6 godzin (najlepiej na cała noc) i wypić rano na czczo.
    Pomyślności.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Marynowane gąski

Ostatnio dostaliśmy cały koszyk pięknych gąsek. Były ich dwa rodzaje: zielone i szare.  Stwierdziliśmy, że najlepiej będzie je zamarynować. Gąski należy oczyścić, włożyć do dużej miski i zalać ciepłą wodą z dodatkiem soli. Zostawiamy je na jakiś czas w takiej kąpieli. Jeśli grzyby mają na sobie dużo piasku lub ziemi, należy je moczyć dłużej. Następnie miękką szczoteczką lub gąbką czyścimy gąski, a później kilka razy płuczemy zimną wodą, aby pozbyć się piasku. Następnie gąski należy dwukrotnie ugotować. Zielone gąski (które mają żółtą barwę) gotujemy dłużej (gotowałam około 15 minut), a gąski szare krócej (około 10 minut), gdyż są delikatniejsze. Za drugim razem ugotowałam je już razem, około 10 minut. Do wody można dodać odrobinę octu, żeby grzyby nie straciły koloru. Gotowe gąski nakładamy do wyparzonych słoiczków. I przygotowujemy zalewę: 2,5 l wody, 1/2 l octu, 6 łyżek cukru i szczypta soli. Wszystko razem zagotowujemy i gorącą zalewą zalewamy grzyby. Nie

Suszony serek babci Marysi - wielkanocny przysmak

Jak już wcześniej pisałem zbieramy różne przepisy od naszych babć. U mnie w rodzinie na tradycyjne wielkanocne śniadanie zjada się barszcz(zalewajkę), którym zalewa się pokrojone ma małe części chleb, różne mięsa, kiełbasy, jajka i bardzo charakterystyczny suszony ser biały . Ser o którym piszę jest wyjątkowy w smaku i warto poznać tajemnicę jego przygotowania. Zacznijmy może od niezbędnych składników: 1 kg sera białego (najlepszy jest tłusty, ale można zrobić wersję light) 4 jajka sól Za pomocą łyżki lub widelca rozdrabniamy ser,... ...dodajemy jajka, doprawiamy według uznania solą... ... i mieszamy... ... aż uzyskamy gładką, jednolitą konsystencję. Na talerzu rozkładamy złożoną na pół pieluchę (można użyć gazy, ale wcześniej należy ją porządnie wypłukać i wygotować, aby pozbyć się gorzkich dodatków wyjaławiających). Na tak przygotowaną pieluchę wykładamy naszą mieszaninę... ... i dokładnie zawijamy. Należy uważać, żeby na górze nie znalazł się, żaden węzeł, bo

Tylna lampa w Audi A4

Od kilku miesięcy komputer w moim Audi A4 B7 "krzyczał", że nie działa prawa tylna lampa. Początkowo żarówka świeciła słabiej, ale od jakiegoś czasu przestała zupełnie działać. Ostatnio udało mi się znaleźć trochę czasu i zabrałem się za wymianę tej spalonej żarówki. W bagażniku tuż przy lampie zlokalizowałem okrągłą klapkę. Ściągnąłem ją przy pomocy śrubokręta. W środku widoczna jest śruba, którą można odkręcić imbusem o rozmiarze 17. W swoich narzędziach takiego klucza nie znalazłem więc postanowiłem poszukać go w sklepach. Niestety nigdzie takiego nie znalazłem. Największe jakie były dostępne to 12, a i ich cena nie była dla mnie zadowalająca (ok 20zł). Postanowiłem poszukać alternatywy. Najprostszym rozwiązaniem było kupienie śruby 17 z nakrętkami na wagę. Całość kosztowała poniżej 2 zł :) Teraz przy pomocy takiego narzędzia i płaskiego klucza mogłem odkręcić śrubę trzymającą lampę. Wyciągnięcie lampy jest stosunkowo proste. Później należy odłączyć kabel