Zrobione jest lepsze niż perfekcyjne

Zacząć coś... Tak cholernie trudno jest zaczynać. Zawsze chcemy, żeby to co robimy było dobre, żeby było doskonałe, perfekcyjne. I nigdy takie nie jest. Pominę fakt, że bardzo rzadko zaczynamy coś nowego, coś czego jeszcze nie znamy. Boimy się nowości, zmiany, a nieznane nas paraliżuje.

O ile łatwiej jest zaczynać, gdy mamy mapę, szablon, ogólny zarys projektu. Ale my od razu celujemy w doskonałość.

Co ciekawe ludzie są mistrzami w udoskonalaniu. Gdy już coś jest bardzo łatwo wskazać słabe strony tego czegoś, bardzo łatwo wymyślać udoskonalenia.

Najtrudniejsze jest przełamanie samego siebie i własnego perfekcjonizmu (tak każdy człowiek jest perfekcjonistą), przełamanie i rozpoczęcie. Gdy w głowach zaświta nam nowy pomysł powinniśmy niezwłocznie przystępować do jego realizacji i zrobić cokolwiek, zrobić szablon, szkielet, coś niedoskonałego, coś co nasz wewnętrzny perfekcjonizm będzie mógł w dniu jutrzejszym poprawić.

Często łapię się na tym, że zrobię coś, napiszę, powiem, a później po kilku miesiącach do tego wracam i... stwierdzam: "jakie to było banalne i infantylne". Ale wiem też wtedy jak to zrobić lepiej i poprawiam. A gdybym nie zrobił tej "banalnej" wersji wciąż byłbym na tym samym etapie co te kilka miesięcy wcześniej.

Jak zwykle powtarzam, że statusy na gadu-gadu to skarbnica różnych ciekawych rzeczy. Jeden z kolegów miał ostatnio następujący:

"Zrobione jest lepsze niż perfekcyjne"

Trudno się z tym nie zgodzić. A więc:

Róbmy jak najwięcej rzeczy niedoskonale, bo tylko one doprowadzą nas do doskonałości.